หาดจอมเทียน เป็นหาดที่เราคุ้นเคยมาก เที่ยวกันมา 30-40 ปีแล้ว สมัยก่อนโน้น หาดจอมเทียนเป็นสถานที่เงียบ ๆ ซึ่งคนที่มาเที่ยวพัทยา ถ้าต้องการความคึกคักก็จะไปแถว ๆ หาดพัทยา ซึ่งเป็นมีร้านค้า ที่เที่ยว และทุกอย่างอยู่ที่นั่น . . . ใครมาหาดจอมเทียน ก็คือต้องการความสงบเงียบ ๆ สองข้างทางเป็นป่า มีแต่ต้นไม้ . . กลางคืนมืดสนิท
ยุคกลาง ๆ คนก็เริ่มมาเที่ยวมากขึ้น ก็ทำให้คึกคักมากขึ้น แต่ก็ยังไม่ค่อยมีระเบียบ แต่ในปัจจุบัน ร้านเก้าอี้ผ้าใบต่าง ๆ นั้น ช่วยกันทำความสะอาดทุกเช้า ตอนเช้า ๆ เรามาเดินเล่น ก็จะเห็นคนแถวนั้น ช่วยกันเก็บขยะ เก็บใบไม้ตามหาดทราย แล้วก็เกลี่ยทรายให้เรียบ นับว่าเป็นภาพที่น่าดู และน่าชมมาก ๆ . . . บริเวณชายหาดจอมเทียน ปัจจุบันก็สะอาดสะอ้านขึ้นเยอะ ถ้าไปเที่ยวในช่วงฤดูหนาว (ฝนหยุดตก) อย่างที่เมื่อวานผมไปมา ก็จะเห็นน้ำใสมาก ๆ . . . เรียกได้ว่าใสพอ ๆ กับที่เราไปว่ายน้ำทะเลกันที่หาดต่าง ๆ แถว ๆ สัตหีบ อย่างหาดนางรำ หรือหาดดงตาลเลยทีเดียว
ทรายบริเวณหาดจอมเทียนนั้น มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว คือเป็นทรายสีน้ำตาลแดง (สีคล้าย ๆ น้ำตาลทรายแดง) ซึ่งเป็นทรายหยาบ ที่เรามักไม่ค่อยพบทรายอย่างนี้ในหาดอื่น ๆ อย่างถ้าเราไปหาดหัวหิน หาดชะอำ หาดปึกเตียน แถว ๆ นั้นจะเป็นทรายละเอียด . . .